Metoda Ruchu Rozwijającego wykorzystuje dotyk, ruch oraz wzajemne relacje fizyczne, emocjonalne i społeczne  do rozszerzania  świadomości samego  siebie i pogłębiania kontaktu z innymi ludźmi. Stosowanie tej metody rozwija u dziecka orientację w schemacie ciała w przestrzeni, pozwala nawiązać kontakt wzrokowy, emocjonalny w relacjach z innymi dziećmi. Ćwiczenia, które znajdziemy w tej metodzie wywodzą się z naturalnych potrzeb dziecka, zwłaszcza we wczesnym dzieciństwie, zaspokajanych w kontakcie z dorosłymi – z tzw. „baraszkowania”, które zawiera w sobie element bliskości fizycznej i emocjonalnej. 
Metoda W. Sherborne w swoich podstawowych założeniach ma rozwijać poprzez ruch trzy następujące aspekty:

• świadomość własnego ciała i usprawniania ruchowego,

• świadomość przestrzeni i działania w niej,

• dzielenie przestrzeni z innymi ludźmi oraz nawiązywania z nimi bliskiego kontaktu.

Ruch Rozwijający zalecany jest dzieciom o zaburzonym schemacie ciała. Podczas ćwiczeń dochodzi do integracji bodźców płynących z własnego ciała, a co za tym idzie – do jego poznania.